JAK ZORGANIZOWAĆ DZIECIOM WARUNKI DO NAUKI W DOMU?

To jasne- trzeba mieć plan! Dobrze jest zaplanować stałe godziny na edukację zdalną, nie zapominajmy o robieniu przerw lub przeplataniu rodzaju aktywności np. matematyka/przerwa ruchowa/j.polski/przerwa na przekąskę/plastyka. Oto małe podpowiedzi do tego, jak uczyć się skutecznie w warunkach domowych.

PRZYGOTUJ STANOWISKO DO NAUKI

Istotne znaczenie ma również higiena pracy i organizacja nauki. Staraj się siadać do nauki wypoczęty, wyspany, nie głodny i nie przejedzony. Wietrz pokój, zadbaj o wygodne krzesło, czyste biurko lub stół. Ważne, aby miejsce do nauki było ciche i spokojne. Pozbądź się wszystkiego, co może cię rozpraszać-wyłącz radio, telewizor, telefon wynieś do drugiego pokoju. Przygotuj potrzebne materiały – książki, zeszyty, przybory szkolne.

NIE ODKŁADAJ NAUKI „NA PÓŹNIEJ”

Pracujemy codziennie w tych samych porach, oczywiście z uwzględnieniem indywidualnych możliwości dziecka. Dzieci ( niektórzy dorośli także) lubią schematy, regularność, czują się wtedy bezpiecznie. Kilka dni wystarczy, żeby taką zasadę wprowadzić.

UCZ SIĘ PARTIAMI

Nauka jest dużym wysiłkiem dla umysłu. Po pewnym czasie nauki „non stop” mózg zaczyna pracować na zwolnionych obrotach i zapamiętuje mniej. Dlatego łatwiej przyswoisz sobie małe porcje materiału, ucząc się regularnie.

ZAPISUJ, NOTUJ, OKLEJAJ POKÓJ

Wbrew pozorom, to wcale nie jest strata czasu! Łatwiej zapamiętasz rzeczy, które notujesz. Na egzaminie szybko przypomnisz sobie, że wzór, którego potrzebujesz do rozwiązania zadania, wisi nad Twoim biurkiem i został napisany zielonym flamastrem. Od tego już tylko mały krok do przypomnienia sobie całego wzoru.

MÓW DO SIEBIE

Powtarzanie na głos znacznie przyspiesza zapamiętywanie informacji. Powtarzać należy głośno  i często. Dobrym sposobem jest przepytywanie samego siebie.

NIE LEKCEWAŻ POZORNIE ŁATWYCH TEMATÓW

Bez kilku powtórzeń i wyraźnej intencji nauczenia się czegoś, nawet najprostsze rzeczy wylecą  z głowy.

USTAL ZASADY

Dobrze jest ustalić z dzieckiem reguły ułatwiające mu naukę:

• Stałe godziny nauki
• Dziecko pracuje samodzielnie(w miarę możliwości)
• Wykorzystanie komputera, tabletu w innym celu niż praca zdalna tylko po wykonaniu zadania za zgodą dorosłych.
• Konsekwentnie należy przestrzegać tego, aby dziecko zaczynało zabawę dopiero po odrobieniu lekcji.

To rodzice i opiekunowie dopingują dzieci pomagają im w utrwalaniu ustalonych zasad. Nie miejmy jednak pretensji, jeśli dzieci będą starały się je łamać. Starajmy się uświadomić dzieciom konieczność ich przestrzegania.

W ten sposób pomożemy dziecku przyswoić sobie pewną dyscyplinę. Nie denerwujmy się, jeśli nasze starania nie spotkają się z entuzjastyczną reakcją. Konsekwentne trzymanie się ustalonych zasad nie będzie łatwe, potrzebny jest czas.

Zanim dziecko zacznie odrabiać zadane lekcje, należy sprecyzować i omówić z nim, co ma do zrobienia. Ustalić, czy samo da sobie z tym radę i czy będzie miało problemy ze zrozumieniem. Trzeba pomóc mu zrozumieć zadanie, jeśli mamy wątpliwości, czy dziecko wie o co w nim chodzi. Jeśli nie ma już żadnych wątpliwości, dziecko powinno usiąść w swoim pokoju i samodzielnie wziąć się do pracy. Jeśli pojawią się trudności, dziecko powinno dać sobie z nimi radę samodzielnie, nawet jeśli popełni jakiś błąd. Ważne jest, żeby ten wysiłek podjęło samo. Samodzielność pozwoli dziecku odczuć dumę z własnych osiągnięć.

Pamiętajmy, że nasze dzieci to nie maszyny. Pierwsze pół godziny to najefektywniejszy czas nauki dziecka (oczywiście od momentu, kiedy rzeczywiście skupi się ono na zadaniu). Zadbajmy więc, by ten czas przeznaczać na najważniejsze, najtrudniejsze zadania.

Dziecko podczas nauki w domu powinno dzielić czas pracy na wyraźne jednostki, tak by uzyskać jak najwięcej „początków” i „końców”, kiedy to szansa na zapamiętanie materiału jest największa. Dlatego bardzo ważne będą dobrze rozplanowane przerwy.

KILKA SŁÓW O MOTYWACJI DO NAUKI

Każde dziecko jest inne. Każde motywuje coś innego, każde będzie inaczej reagować na różne sposoby pomocy ze strony dorosłych. Dlatego też warto podejść do tematu elastycznie i dobierać metody w zależności od potrzeb swojej pociechy i jej indywidualnych predyspozycji. We wszystkich niżej wspomnianych metodach motywowania dziecka do nauki nieodzowne jest zaangażowanie rodzica.

Teoria w praktyce

Pokaż swojemu dziecku praktyczne zastosowania tego, czego uczy się w szkole. Niech wie, że umiejętność liczenia przydaje się np. do określenia kwoty, jaką potrzeba wziąć na zakupy, a umiejętność czytania pozwoli mu samodzielnie czytać jego ulubione bajki. Możesz również opowiedzieć dziecku o tym, że wiedza  pozwoli mu stać się w przyszłości kimś, kim chce być. Jeśli chce weterynarzem, musi dobrze znać zwyczaje i zachowania zwierząt, a jeżeli marzy by być inżynierem i budować domy, przede wszystkim musi poznać wiele matematycznych wzorów.

Zadanie to wyzwanie!

Pokazuj uczenie się jako wyzwania, które stoją przed dzieckiem. Wyzwoli to dodatkową motywację wewnętrzną i da większą satysfakcję z realizacji kolejnych celów. Ważne jest, by dziecko z tym wyzwaniem mierzyło się samo, ze świadomością, że może skorzystać z pomocy dorosłych w razie problemów. Szkolne obowiązki to wyzwanie dla dziecka, nie dla opiekunów.

Dla dziecka opinia rodzica jest najważniejsza na świecie. Niezależnie od tego, jak demonstruje swoją obojętność, wiedz, że to, co usłyszy od rodzica jest dla niego istotne. Doceniaj próby i wytrwałość, nie tylko efekty. Staraj się często wspominać o wartościowych zachowaniach, które wymagały od dziecka wyboru trudniejszej drogi.

Nikt z nas nie jest doskonały

Wszyscy, także my, dorośli, popełniamy błędy. Warto mówić o nich dziecku. Młody człowiek nie może wzrastać w poczuciu, że wszyscy wkoło są lepsi od niego i nieomylni. Takie przekonanie będzie zgubne dla jego poczucia wartości i może się za nim ciągnąć także na długo po zakończeniu szkoły.

Pasja do nauki, nauka do pasji

Każdy z nas wykonuje i uczy się z przyjemnością tego, co lubi. Tak samo jest w przypadku dzieci. Nie ma się więc co dziwić, kiedy córka lub syn lepiej radzą sobie np. z przedmiotami ścisłymi niż naukami humanistycznymi Wiedzę o zainteresowaniach i pasjach dziecka warto wykorzystać w motywowaniu.  Nie wymagaj od dziecka najlepszych ocen ze wszystkich przedmiotów, bądź wyrozumiały dla jego przedmiotowych upodobań.

Dobrze zorganizuj czas dziecka

Zadbaj o to, by  dziecko uczyło się systematycznie. Warto ustalić harmonogram dnia , w którym nauka staje się stałym elementem – niemal tak samo naturalnym jak mycie zębów. Dobrze jest również codziennie rozmawiać z dzieckiem na temat rzeczy, o których się uczyło. W ten sposób utrwalamy jego wiedzę. Umysł, który regularnie ćwiczy, łatwiej przyswaja informacje i zapamiętuje je. Dziecko, które codziennie utrwala sobie zdobywane wiadomości, nie powinno mieć żadnych problemów w nauce.

KONTAKT Z RÓWIEŚNIKAMI

Zachęcajmy dziecko do tego, aby konsultowało się z innymi dziećmi z klasy. Starsze dzieci mogą podtrzymywać kontakt poprzez telefon, komunikatory, na których mogą wymieniać się informacjami dotyczącymi także zadań szkolnych.

ZACIEŚNIANIE WIĘZI

Bądźmy przy dzieciach – poświęćmy czas na zbliżenie się, lepsze poznanie się. Mamy okazję pobyć więcej ze sobą, razem realizować różne aktywności – pograć w gry planszowe, posegregować zdjęcia, lepić z masy solnej, wspólnie gotować, pokazać dzieciom muzykę, której słuchaliśmy w młodości, posłuchać ulubionych utworów naszych dzieci, pokazać swoje zainteresowania, obejrzeć razem film… Zadbajmy o to, aby ten czas był dobry dla naszych rodzin, wykorzystajmy go dobrze i poprawny nasze relacje. Bądźmy razem ze sobą i rozmawiajmy.

Kategorie: Wydarzenia